یادداشت// شورای شهر مراحم یا مزاحم؟

تاکنون 5 دوره شورای شهر را در راستای نهادینه کردن مردم‌سالاری و مشارکت دهی مردم در تعیین سرنوشت خویش تجربه کرده ایم . آمار تخلفات و دستگیری‌ها ؛ تعارضات و درگیری‌های فراوان شورای شهری ها با شهرداران و دخالت اغراض و امیال شخصی و جناحی و گروهی در برخورد با اقدامات و فعالیت‌های شهرداری‌ها همگی حاکی از آن است و به نظر می‌رسد شورای شهر ؛ اغلب ؛ بیش از آنکه مراحم باشد یک مانع و سرعت گیر و مزاحم جریان و روند اجرای فعالیت‌های شهرداری‌ها بطور کلی بوده اند. تحقیق و پژوهش مستند و در دسترسی وجود ندارد که ثابت کند وجود شورای شهر ؛ صد درصد در جهت تامین منفعت عامه بوده است. کاندیداها میلیاردها تومان برای انتخابات شورای شهرها خرج می‌کنند در صورتی که اگر این پول را برای رضای خدا خرج عمران و آبادانی شهر خود نمایند قطعا بسیاری از مشکلات ریز و درشت شهرنشینی و شهرداری ها برطرف می‌شوند. اعضای شورای شهر به اسم انقلابی و ائتلافی و خدمت و کار می‌آیند اما بعدا متاسفانه شاهدیم که بعضا منافع شخصی و گروهی را مقدم بر منافع اجتماعی می‌دانند. فاجعه وقتی تشدید می‌شود که اعضای شورای شهر ؛ این مسند را بیشتر ؛ سکویی می‌دانند برای موقعیت‌های برتر نظیر نمایندگی مجلس و….

به نظر می‌رسد مردم عزیز ما هنوز با وظیفه و کارکرد شورای شهر منطبق و هماهنگ نشده اند چرا که عمدتا افرادی را برای شورای شهر انتخاب می‌کنیم که هیچ سررشته ای از شهرسازی و معماری و مدیریت شهری و قانونگذاری و.. ندارند. اینکه در انتخابات ؛ چون فلان کاندیدا از قوم و قبیله ماست و به او رای دهیم واقعا تاسف انگیز است و نتیجه آن می‌شود که می‌بینیم. شورای شهر تاکنون واقعا چه دستاوردهایی در راستای توسعه پایدار شهرها که برآیند آن رشد و توسعه کشور باید باشد داشته اند؟ چرا شورای شهر ها دائم در جدل و کشمکش با این و آن هستند؟ چرا شورای شهر هنوز در دل و جان مدیران شهری رسوخ و نفوذ نکرده است؟ چرا شورای ‌شهرها هنوز درگیر مسائل پیش افتاده و ساده بوده و دچار روزمرگی و اقدامات غیر استراتژیک هستند؟ مگر نه این است که شورای شهر مغز متفکر و اتاق فکر شهرها بوده و مرکز خلاقیت و نوآوری و رشد و تعالی باید باشند؟ مگر نه این است که شورای شهر باید اجتماع یکدستی از نخبگان و فرهیختگان عرصه مدیریت – معماری و عمران – جامعه شناسی و حقوق باشد که برای 30 سال بعد ؛ 50 سال بعد برنامه جامع شهری و توسعه ای تدوین کنند؟ مگر نه این است که شورای شهر باید اجتماعی از استراتژیست‌ها باشد که علم و عمل آنان حتی راهنمای عمل فرمانداران و استانداران و… باشد؟ امید است در فرصت کوتاه باقیمانده تا انتخابات شورای شهر دوره ششم (در شهر خودمان پرند دوره سوم شورای شهر را با توجه به شهر جدید تجربه می‌کنیم)؛ مردم عزیزمان با بررسی همه جانبه ؛ در فکر یک انتخاب اصولی مبتنی بر عقل و منطق و به دور از تعصب و هیجان و سلایق شخصی و قومی بوده و در این خصوص نگرشی جامع و فرا منطقه ای داشته باشند. رشد و توسعه پایدار ؛ فقط به انتخاب افراد «متخصص و متعهد» بستگی دارد./
شفا نظرپور
شهردار اسبق پرند